بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
بعد از بیست و سه
همان اوقاتی که تب داریم و به مهتاب بد می گوییم. همه مان.
سراسیمه دیدمت
سراسیمه ات دیدم
مبهوت و گنگ
و دوان دوان
در کوچه ی تنهایی
مرا ندیدی
ای کاش در این دویدن
نگاهی به پشت سرت می انداختی
و مرا می دیدی
که هر لحظه از تو
دور و دورتر می شوم.
صدایت نزدم
ترسیدم همه ی این ها خواب باشد
و بیدار شوم.
بی تو.
شعر را با صدای خودم در اینجا بشنوید.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد